Er zijn zoveel woorden, uitdrukkingen en metaforen die ik met gemak gebruik, want ik hou van taal en speel er graag mee. Woordgrappen. Een heen weer gehakketak van reacties in situaties met bepaalde mensen, lekker reageren op iets wat ik zie of hoor. Ik geniet daar zo enorm van!. Zeker als anderen hierin met mij mee doen. Hilarisch! Ik vind dit echt een rijkdom.

Inmiddels is daar wat aan toegevoegd. Dat gaat over de taal die door situaties, momenten, symbolen, gebeurtenissen, geluiden, wordt gesproken. Kun je me al volgen? Ik bedoel hiermee boodschappen die je gegeven worden.
Een lange tijd zag ik ze wel, maar deed ik er niet bewust iets mee. Ik dacht dat het mijn eigen spinsels waren en vond het een soort van “raar” van mezelf. Ik had het er in ieder geval bijna nooit met iemand over. Maar inmiddels, is dat hé-lé-maal anders. Dagelijks zie ik zoveel om mee heen dat ik me bij zo ongeveer alles afvraag: welke boodschap zit hierin, voor mij of voor anderen verborgen?
Ook vandaag.
Vandaag ging ik op missie. Mijn missie zorgde ervoor dat ik “over de top” moest om een volgende stap te maken in mijn onderneming. Ik weet niet of je het kent maar dat soort momenten zorgen altijd voor schuring, ongemak, misselijkheid. Althans bij mij en bij velen die groots willen spelen
Ik kom terug van een afspraak. Ben even langs de bakker gegaan en stop bij thuiskomst de sleutel in de achterdeur. De sleutel gaat moeizaam, schurend in het slot. Sleutel omdraaien om binnen te kunnen komen. Met geen mogelijkheid krijg ik de sleutel in beweging! Sleutel uit het slot, opnieuw er in. Nieuwe poging. Weer lukt het niet. Hoe hard ik het probeer, hoeveel kracht ik ook gebruik, er gebeurt niets. Met zere vingers en een rood hoofd van de inspanning denk ik na over een oplossing.
We hebben nog een deur waar deze sleutel in past. Ik verwacht dat dat gaat lukken. Ik laat het brood, mijn telefoon en portemonnee bij de achterdeur liggen en loop naar de andere deur. Sleutel in het slot, omdraaien, deur openen, even over twee racefietsen heen stappen, geen moeite en ik sta binnen. Ik voel nieuwsgierigheid of ik misschien de achterdeur van binnenuit open kan krijgen. Weer sleutel in het slot, omdraaien en ja hoor. Ook met gemak.
En dan gebeurt er wat me zo boeit: “Welke boodschap heeft dit hele gebeuren voor me?” Ik hoef er niet lang over na te denken. De sleutel tot succes komt van binnenuit! En.. het mag makkelijk gaan. En o ja… die twee racefietsen, die twee hindernissen, nam ik met gemak (net als die twee beren op de weg die ik vanmorgen tegen kwam toen ik op missie ging).
De sleutel tot succes zit ook in jou. Het is een gouden sleutel. En als je iemand nodig hebt om met jouw sleutel deuren te openen? Ik reik naar je uit! Ik kan je helpen om jouw boodschappen te zien, om je over “jouw top” te duwen om verder te komen, om je gevoel van schuren en ongemak te verwoorden naar wat je te doen hebt.Het enige wat jij hoeft te doen is mijn uitgereikte hand vast te pakken (..en tegen mijn humor te kunnen).
Gaan we dit samen aan?
Liefs
Rinske