Na de zomer ga je starten met 5 keer in de week trainen en daarnaast zijn er de wedstrijden in het weekend. Dat gaat veel van je vragen. Dat gaat veel van ons als gezin vragen. Je wilt er helemaal voor gaan en wij vinden dat je deze kans mag pakken, dus zijn we bereid om mee te gaan in je ambitie: top 50 speler van Nederland worden.
Hoe wij het praktisch en financieel allemaal gaan regelen en organiseren dat is onze taak. Hoe jij het met jezelf, je schoolprestaties en je sociale leven wilt fixen ligt bij jou. Uiteraard helpen we je daarbij.
Het is de laatste dag voor de zomervakantie. Wij als ouders hebben 12 weken geleden een gesprek aangevraagd op school om met elkaar te bekijken welke mogelijkheden er zijn voor jou om je tennis en school te kunnen combineren. In de laatste week voor de vakantie kregen we een uitnodiging voor een gesprek. Je moet van ons mee, het gaat tenslotte om jou.
Al gauw wordt duidelijk dat de school je niet kan faciliteren op een manier die voor jou (en dus ook ons) gaat werken. Sterker nog er zit geen beweging in en je wordt voor de keus gesteld: minder trainen en op school kunnen blijven óf meer gaan trainen en op zoek gaan naar andere school waar de combinatie wel te maken is. BAM! Dit bericht raakt je als een harde klap in je gezicht. Je bent boos en verdrietig en wilt niet snappen waarom het niet kan. Je hebt zo bewust voor deze school gekozen. Je hebt het er fijn. Je wilt er eigenlijk het liefst blijven. Met een gezicht dat woede uitstraalt en laag hangende schouders loop je mee naar de auto. In de auto laat je je verdriet zien. Ik als ouder voel ook pijn en frustratie.
We zijn nog geen 10 minuten onderweg en je dapper roept: “Oké, ik wil me richten op mijn tennis. Als ik daarvoor van school af moet, dan ga ik. Ik wil dan wel naar het Rietveld Lyceum.” Wow, wat ben je snel. Het kost even tijd, maar je slikt, verteert en zoekt naar mogelijkheden. We wisten dat je dat kon, maar nu waren we toch verrast door je snelle incasseringsvermogen.
Een Loot-school is geen optie voor jou, dus we zijn het met je eens dat het Rietveld Lyceum de best mogelijke oplossing is in deze situatie. We spreken af dat ik diezelfde middag contact ga leggen. Na wat heen en weer bellen en mailen gaan we de vakantie in met: we moeten uitzoeken of een sportstatus tot de mogelijkheden behoort, onze klassen zitten erg vol én we kunnen na de zomervakantie de aanmelding pas in gang zetten, nadat de hele administratieve afwikkeling in orde is (lees: handtekeningen, stempels, overgangsbewijs, dossieroverdracht etc).
Zo gingen we de zomervakantie in. Je leek te ontspannen en ik bleef hardop uitspreken dat ik wist dat het goed zou komen. Geintjes maakten we er over dat je “schoolloos” was en je grapte er over dat je het zo ook wel goed vond.
Inmiddels ben je gestart op je nieuwe school. Het is goed gekomen. Uiteindelijk had het nog wel wat voeten in aarde, maar je hebt een plek. Het is even wennen en je klas was al twee weken eerder gestart, maar met jouw incasseringsvermogen (dat je vaker laat zien dan alleen in deze situatie) weet ik dat jij dit snel gaat oppakken en je voordeel gaat zoeken.
Het is mooi en en boeiend om te zien hoe je omgaat met tegenslagen én met successen. Je incasseert op jouw manier en ik zie je daarin groeien als tennisser én als mens. Dit zijn levenslessen en ik vind het prachtig dat jouw sport je dit geeft.
Voor mij opnieuw een enorme bevestiging dat keuzes maken best een kunst is en dat krachtig (durven) kiezen zorgt dat je krijgt wat jij nu nodig hebt.
Ik ben blij dat ik jou daar bij heb kunnen helpen.
Liefs Rinske
